Tagarchief: king ayisoba

De Conserven van Van Erve, 16/10/2019

70322508_2682136988476731_8332512011967528960_oJe kunt SIRI vragen om te beatboxen, rappen en wellicht ook om een laag hiphop-beats voor je neer te leggen. Op Netflix kun je kijken naar documentaire series waar in de origine van de hiphop en de bijbehorende cultuur worden beschreven, alles om je historische kader te verbreden. Of om een beeld te krijgen van de economische, politieke en culturele malaise waarin de hiphopcultuur ontstond kun de drama serie The Get Down gaan kijken. Absoluut aan te raden. Al is het alleen omdat SIRI je voor enkele seconde een glimlach rond de mond zal toveren. En als je meer van het lezen bent, dan zou Can’t Stop, Won’t Stop van Jeff Chang wel eens je beste herfstvakantie invulling kunnen zijn.

Maar laten we welwezen, naar muziek moet vooral geluisterd worden. Daarom deze week een De Conserven van Van Erve met veel hiphop (ik kon de gitaren niet geheel laten) en een Pakrammel (donderdag 17 oktober, vanaf 23:00 en daarna via dezelfde link overal en altijd terug te luisteren) met enkel hiphop gerelateerde acts. Wel allemaal een beetje gruizig, want van glad houd ik niet.

 

 

Young Fathers – Deadline

Massive Attack – Butterfly Caught

Serengeti – Bang Em

Shabazz palaces – Motion Sickness

Cody Chessnutt – Till I Met Thee

C Duncan – Garden

Tunes Of Negation – Tundra Exotic

ExitMusic – The Modern Age

Matana Roberts – as far as eyes can see

Belief – Waiting For The World To End

One Inch Punch – Take It In Stride

King Ayisoba – Wicked Leaders

Knife Knights – Mr. President

Princess Nokia – Kitana

 

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Tjeerd de Radiomaker

King Ayisoba – Wicked Leaders

20140726-190243.jpg
Somehow I ended up on the right side of inequality. As I’m enjoying my well-deserved holiday break sitting on this Italian beach tells me as much. Surrounded by the more prosperous side of middle, (if not high) class Italy, somehow, I feel kind of lost. Perhaps this luxury and wealth is somewhat unknown to me. It doesn’t fit the working class image I’ve so proudly developed for  myself. Especially not when you consider the Africans strolling across this beach, selling sunglasses, fake brand bags, bracelets and common beach paraphernalia any truly prepared parent brings along. I wonder if bartering fake wood-carved African statues on an Italian beach was the dream they envisioned as they stepped on a boat to Europe.

LEES HIER VERDER

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder CD recensies, Luifabriek