Eels – Wonderful, Glorious

Drie jaar heeft het geduurd om met een opvolger van het drieluik Hombre Lobo, End Times en Tomorrow Morning te komen. Maar in het jaar dat Mark Oliver Everett 50 jaar wordt, moet dat uiteraard gevierd met de tiende plaat van Eels.

Een album dat – zeker afgezet tegen Hombre Lobo en End Times – erg opgewekt en hoopvol klinkt. Eenieder die de autobiografie Things The Grandchildren Should Know heeft gelezen, weet dat E’s levensgeschiedenis genoeg ellende bevat om voor altijd en eeuwig in een zwartgat weg te kruipen.

Edoch schijnt de zon op Wonderful, Glorious, waarmee de positieve toon van Tomorrow Morning wordt doorgezet. Ook klinkt Eels hechter dan het voorheen ooit heeft gedaan. Anders dan in het drieluik is het tiende album van Eels een bandprestatie.

LEES HIER VERDER

Eels – End Times

Het is toch wat met die scheidingsplaten. Blood On The Tracks, Rumours; albums die het diepte- en eindpunt van relaties markeren, maar tegelijkertijd breed gedragen worden als hoogtepunten in de muzikale carrières van Bob Dylan en Fleetwood Mac.

Niet onmogelijk dat End Times, de nieuwste Eels, hetzelfde zal vergaan. Met de titel End Times zou het ook een apocalyptische thema-album waarin het bijbelse eind der tijden wordt bezongen met de nodige muzikale bombast kunnen zijn, maar het is een scheidingsalbum. E brengt ons een plaat met tranen op de wangen, een overvloed aan misère, eenzaamheid en een gebroken hart.

LEES HIER VERDER