Various Artists – The Inner Flame: A Tribute To Rainer Ptacek

In 1997 overleed fingerpicking gitarist Rainer Ptacek. De hersentumor die twee jaar eerder bij hem was gediagnosticeerd had het leven uit hem genomen. Maar niet alvorens hij nog kon meewerken aan zijn eigen tribute plaat, ‘The Inner Flame’, een album dat op initiatief van Howe Gelb (met wie Ptacek ooit in Tuscon de band Giant Sandworms oprichte) enRobert Plant was opgenomen om de ziektekosten van zijn (muzikale) vriend te dekken. Achttien nummers geschreven door Ptacek en uitgevoerd door andere artiesten, al dan niet samen met Ptacek. Victoria Williams, Granddaddy, Calexico, Giant Sand (uiteraard), Vic Chesnutt en Robert Plant samen met Jimmy Page buigen zich over de blues van de Duits geboren Tsjech.

LEES HIER VERDER

Verrassing met Mumford, Carice en Raketkanon

Als je van verbazing van je stoel wil vallen, is het aan te raden Babel van Mumford & Sons te luisteren. Nog nooit heeft een album zo erg geklonken als de voorganger. Is dat slecht, vervelend? Niet direct, als je weg bent van Sigh No More, dan vind je het vast niet vervelend om precies dezelfde nummers met een iets andere tekst en betere productie nog een keer te horen. Ben je echter opzoek naar verrassing, dan is het aan te raden door te zappen naar het volgende station.

Wellicht dat je dan uitkomt bij het debuut van Carice van Houten. Een enorm verrassend album, vooral vanwege de ontvangst. Persoonlijk vind ik het prachtig dat de actrice haar horizon verbreedt en gewoon doet wat haar hart zegt. Vooral ook omdat ze dit doet met artiesten die ik zelf al enkele jaren, zo niet decennia, hoog heb zitten. Ken Stringfellow is een persoonlijke held van mij. You Avoid Parties (van de tweede langspeler van The Posies; Dear 23) is zelfs een van mijn favoriete nummers uit de jaren 90 en The Posies de band die ik sowieso het meeste heb gezien gedurende mijn leven. Maar dat is niet de enige van mijn helden die op See You On The Ice voorbij komt. Steve Shelley (Sonic Youth), Howe Gelb (Giant Sand), Antony (and the Johnsons) Hegarty en nog wat figuren die in meervoud – vaak zelfs nabij compleet – in mijn platenkast te vinden zijn. Helden met een grote H en een grote invloed op mijn muzikale ontwikkeling.

LEES HIER VERDER

Man From The South en Howe Gelb in de Effenaar

In een ideale wereld behoeft Howe Gelb geen introductie meer. Al bijna drie decennia een van de meest eigenzinnige artiesten aan de randen van de popcultuur en met zijn Giant Sand al americana makend voordat iemand ooit van deze term had gehoord. Dat was gewoon country en folk, riekend naar brandend zand, Arizona en met een gezonde punkattitude. Genre grondlegger, samen met Calexico, de heren die zich ooit ook Giant Sand noemden.

Dat de wereldfaam er echter niet is, heeft vast te maken met de wispelturigheid en de chaos in het hoofd van Gelb, waar voortdurende zijsprongetjes plaatsvinden. De basis van zijn creativiteit, en tegenwoordig een reden om kinderen vol te stoppen met medicatie zodat hun gedachte maar de juiste kant opvloeien in plaats van op originele en unieke plekken te belanden. Maar Gelb zit niet aan de medicatie, en vliegt live binnen nummers al uit naar een volgend idee, wat even goed een nummer kan zijn.

LEES HIER VERDER

Giant Giant Sand – Tucson

Howe Gelb, het enige kernlid van Giant Sand, kan weinig meer verkeerd doen. In de jaren tachtig legde hij al de basis voor americana, ver voor een muziekcriticus de term had bedacht.

Hij heeft sindsdien bijna net zoveel platen uitgegeven als hij jaren oud is. Gelb wordt 56 dit jaar tegen over 49 releases onder verschillende namen, waar Tucson, de eerste als Giant Giant Sand, de vijftigste wordt. En meteen ook de eerste countryrockopera in zijn al lange en uitgebreide carrière.

Negentien losjes aan elkaar hangende nummers vertellen het verhaal van een naïeve man die vanuit zijn beklemmende thuisstad de weg op gaat. Een levensveranderende roadtrip, die de hoofdfiguur langs nieuwe liefde, een Mexicaanse gevangenis en vele stoffige paden voert.

LEES HIER VERDER