De muziekgeschiedenis is niet eerlijk. Met The Posies maakte Ken Stringfellow gedurende de jaren negentig een aantal van de beste albums van dat decennia. Maar vandaag valt zijn naam vooral omdat hij meewerkte aan de plaat van Carice van Houten.
Zijn cv liegt er echter niet om. Naast zeven studioalbums met Jon Auer als The Posies, bijdrages bij R.E.M. sinds 1999 en een rol in de wedergeboorte van Big Star als bassist (achter Alex Chilton), is Stringfellow niet te beroerd om overal waar gevraagd zijn onontkoombare pophooks rond te strooien.
Een druk man, dus, wat verklaart dat het acht jaar moest duren alvorens Soft Commands (2004) een opvolger kreeg. Acht jaar waarin Stringfellow wel aan solowerk schreef, en het ook opnam, maar er nooit aan toekwam het verder uit te werken of uit te brengen.
tjeerdvanerve 